Прэзідэнт Беларусі Аляксандр Лукашэнка сёння сабраў нараду аб развіцці вёскі і павышэнні эфектыўнасці аграрнай галіны.
Цяперашняе мерапрыемства, адзначыў Кіраўнік дзяржавы, – лагічны прадаўжэнне практыкі аб’ектыўнага і сістэмнага аналізу стану спраў у канкрэтных галінах эканомікі. У гэты раз на парадку дня – пытанні развіцця аграрнай галіны, павышэння эфектыўнасці яе працы і павелічэння яе ўкладу ў сукупны нацыянальны даход.
«Ад стану спраў у вёсцы шмат у чым залежаць дабрабыт нашых людзей, валютныя паступленні, узровень харчовай бяспекі і ў канчатковым выніку сацыяльна-палітычная стабільнасць у краіне. Людзі найперш павінны быць накормленыя, апранутыя – словам, жыць нармальна. Тады і будзе сацыяльна-эканамічная стабільнасць. У многім гэтаму садзейнічае сельская гаспадарка, – падкрэсліў Аляксандр Лукашэнка. – У цэлым аграрыям ёсць чым ганарыцца. Беларусь у поўным аб’ёме забяспечвае сябе асноўнымі відамі харчавання. Істотна пераўзыходзіць іншыя дзяржавы СНД па вытворчасці такой прадукцыі і спажыванню на душу насельніцтва».
Так, забяспечанасць па малаку складае амаль 270 працэнтаў, мясу – 135 працэнтаў, цукру – больш за 150 працэнтаў, бульбе – 112 працэнтаў. Па шэрагу пазіцый Беларусь годна выглядае і ў сусветным рэйтынгу. Краіна ўваходзіць у пяцёрку краін – экспарцёраў малакапрадуктаў і топ-20 вядучых экспарцёраў мясной прадукцыі, а гэта галоўныя прадукты сельскай гаспадаркі.
Айчыннае харчаванне пастаўляецца ў больш як 107 дзяржаў свету, валютная выручка ад яго рэалізацыі за 2023 год склала амаль $7,5 млрд. “І гэта пры рэзкім падзенні сусветных цэн”, – заўважыў Прэзідэнт.
«Сёння стаіць задача рухацца далей, зрабіць працу сельскагаспадарчай галіны больш устойлівай, а яе развіццё – прагрэсіўным. Усе магчымасці дабіцца гэтага ў нас ёсць, – перакананы Кіраўнік дзяржавы. – Мы гэта ўмеем рабіць. Вы бачыце, якая ў свеце складаецца катастрафічная сітуацыя з харчаваннем. Зразумела, што палажэнне будзе толькі пагаршацца ў сувязі з ростам насельніцтва і тымі праблемамі, якія ахопліваюць у тым ці іншым рэгіёне планеты насельніцтва. Паўтару яшчэ раз: нам трэба забыць пра санкцыі ды іншыя заходнія страшылкі. Яны, канешне, ёсць. Але іх трэба забыць. Ведаеце, навошта. Трэба жалезна пашыраць вытворчасць і экспарт прадукцыі з высокай дабаўленай вартасцю. Развіваць нацыянальныя брэнды, апярэджваючы канкурэнтаў. Заваёўваць новыя таварныя і геаграфічныя сегменты. Іншага не дадзена».
